Ik zat gisteravond met mijn broertje bij hem thuis wat te drinken en toen kwamen we op een mooi verhaal dat we 20 jaar geleden meemaakten tijdens een vakantie in Italië:
Met mijn hele familie verblijven we zo’n 2 weken in Toscane. We komen in contact met een Amerikaans gezin waar we het goed mee blijkt te klikken.
Gedurende die twee weken gaan we veel met elkaar om en is het heel gezellig.
De laatste avond voordat onze wegen weer scheiden spreken we bij een restaurant in de buurt af om samen te eten.
We kwamen in een leuk italiaans tentje en halverwege de avond stelde Josh, een van de Amerikanen, voor om e-mails uit te wisselen (smartphones zijn er nog niet, e-mail is modern). Josh schrijft al onze adressen op en stuurt dan een mailtje zodat wij ook zijn adres gelijk hebben.
En dus begint hij met het opschrijven van de adressen.
Als eerst mijn ouders: peterruig@mail.com en geriteruig@mail.com.
Daarna mijn broers timruig@mail.com, daanruig@mail.com, julesruig@mail.com, en dan is het mijn beurt: “gangstamaffia@hotmail.com” zeg ik (met iets stoerdere, zwaardere stem dan normaal).
“Say wha?!” reageert Josh.
Dus ik herhaal: “gangstamaffia@hotmail.com”
Vervolgens blijft het even stil en dan begint Josh te lachen.
De andere Amerikanen beginnen ook te lachen en uiteindelijk lacht iedereen.
Niemand had dit e-mailadres verwacht bij dit keurige kakkertje in ralph lauren polo, kaki korte broek en ik sluit niet uit dat er ook nog bootschoenen onder gedragen werden.
De rest van de avond blijven er grappen gemaakt worden over gangstamaffia.
Binnen mijn familie blijft “gangstamaffia” ruim 20 jaar later nog regelmatig voorbij komen.
De reden dat ik dit verhaal deel?
Er zit een mooi inzicht in.
Toen ik gangstamaffia registreerde bij hotmail was mijn eerste gedachte “holy shit! Hoe is het mogelijk dat dit gruwelijke adres nog vrij is?!” Vervolgens bevestigde ik omdat ik het gewoon tof vond. Ik wilde niet het normale emileruig@ want iedereen doet dat en dat is saai.
Dus…
Als je wilt opvallen. Onderwerp van gesprek wilt zijn en lang herinnert wil worden: doe iets unieks, iets anders dan de rest.
